ასწავლო ცოტა და სიღრმისეულად ძალიან კარგი ინიციატივაა, მაგრამ მაინტერესებს ამ სასწავლო გეგმის, რომელიც თვისობრივად რევოლუციურად ახალია, შესაბამისი სახელმძღვანელოების დაწერა, შეფასება და გამოცემა რამდენად რეაისტურია, რომ 2018 წლის სექტემბრისთვის მოესწრება. არ მოესწრება და იქნება უხარისხო. მართალია, მხოლოდ სახელმძღვანელოზე ორიენტირება ძალიან ცუდია და გეგმა ამას ითვალისწინებს, მაგრამ როგორი ცუდიც არ უნდა იყოს სახელმძღვანელო, ის მაინც უნდა არსებობდეს და ძირითად თემებზე მიმართულებას უნდა გაძლევდეს. სხვა საკითხია, რომ ამ ტიპის რევოლუციურ სიახლეს სწავლების მეთოდიკაშიც რევოლუციური სიახლე სჭირდება და რამდენად მზად არიან მასწავლებლები. მათ საგნობრივ კომპეტენციაში მე ეჭვი არ მეპარება, მაგრამ საგნობრივი კომპეტენცია სრულიად არასაკმარისია ამ ტიპის სწავლებისთვის. ვინ უნდა უზრუნველყოს მათი გადამზადება ისე, რომ ამ გამოწვევას უპასუხოს. და ეს ყველაფერი იმ პირობებში, როდესაც ძველი გეგმით გათვალისიწნებული მეათე კლასის პროგრამას, რომელიც ჩემთვის, როგორც ისტორიკოსისთვის, ყველაზე საინტერესოა, თითქმის არავინ იმ დატვირთვით არ ასწავლიდა, რასაც ის გულისხმობდა. რატომ? იმიტომ, რომ ძალიან ცოტამ იცის, რა არის კვლევაზე დაფუძნებული სწავლება და კიდევ უფრო ცოტამ იცის, როგორ უნდა ასწავლოს ასე. განა რამდენს მიუცია დავალებად მაგალითად სამოქალაქო საზოგადოებაში შემდეგი რამ: შექმენით თქვენი საკუთარი იდეალური სახელმწიფო? ან რამდენს უსწავლია პირველწყაროს შექმნა მეათე კლასში? ეს იმიტომ ვახსენე, რომ საბაზო საფეხური ზუსტად ამ ტიპის სწავლებაზე გადადის.
ერთი სიტყვით, კი ნამდვილად კარგია აზრია, მაგრამ განხორციელების რეალურ შანსებს ამ ვადებში და ამ პირობებში ვერ ვხედავ და თუ ღმერთმა არ ქნას და ვერ განახორციელეს, გამოვა, რომ ეს ეროვნული სასწავლო გეგმა მხოლოდ პოპულისტური განაცხადია და მეტი არაფერი.
მაგრამ მე ჩემი ქვეყნისთვის მაინც საუკეთესო მინდა, ამიტომაც მის შემქნელებს და დამნერგავებს მაინც წარმატებები მინდა ვუსურვო
